B2S ลมไม่ยุ่งจันทร์ สองเราไม่ข้องเกี่ยว เล่ม 4 Оригинал

«อย่าร้องไห้!» น้ำตากบนัยน์ตาจนพร่าเลือน เฟิงเย่ว์กะพริบไล่น้ำตาครู่หนึ่งกว่าจะเห็นชัดว่าคนผู้นี้คือใคร นางเอ่ยสะอื้น «ข้า…ร้องไห้อยู่ตรงนี้…ขวางอะไรหวังเยียด้วย” «อืม ขวาง» สีหน้าอินเกอจื่อไม่น่ามอง «เวลาเจ้าร้องไห้แล้วหน้าตาดูไม่ได้ที่สุด น้ำมูกไหลยืด ไม่รู้จักเช็ดออกหรือไร”